шчацініцца, ✂; незак.

Падымацца ўгору, уставаць тарчма.

  • Шчаціняцца валасы на няголеным твары.
  • На паляне шчацініцца сівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)