Verbum

лузаць, ✂; незак.

1. Разгрызаючы, ачышчаць ад шалупін і есці.

   • Л. гарбузікі.

2. Тое, што і лушчыць. (у 1 знач.).

   • Л. стручкі гароху.

|| зак. аблузаць, ✂.

|| наз. лузанне, ✂.

лузга, ✂, ж., зб. (разм.).

Шалупінне ад гарбузікаў, сланечніку.

лузгаць, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і лузаць (у 1 знач.).

|| наз. лузганне, ✂.

лук, ✂, м.

Ручная зброя ў выглядзе гібкай дугі, сцягнутай цецівой для пуску стрэл.

• Спаборніцтвы па стральбе з лука.

|| прым. лучны, ✂.

• Лучнае поле (для стральбы з лука).

лука, ✂, ж.

1. Дугападобны паварот ракі, а таксама мыс, які абгінаецца ракой.

2. Выгін пярэдняга ці задняга краю сядла.

лукавіна, ✂, ж.

Тое, што і лука (у 1 знач.).

лукамор’е, ✂, н.

Старая народная назва марскога заліва, бухты.

лукулаўскі, ✂:

• лукулаўскі абед (кніжн.) — багаты пачастунак, пір [ад імя старажытнарымскага палкаводца Лукула].

лунацізм, ✂, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць і падсвядома выконваць розныя дзеянні; самнамбулізм.

|| прым. лунацічны, ✂.

лунацік, ✂, м.

Хворы на лунацізм.

|| ж. лунацічка, ✂.