Verbum

куркоўка, ✂, ж. (разм.).

Курковая паляўнічая стрэльба.

курлыкаць, ✂; незак.

Пра жураўлёў: ствараць гукі, падобныя на «курлы».

|| аднакр. курлыкнуць, ✂.

|| наз. курлыканне, ✂.

курносы, ✂.

Кароткі і задраны ўгору (пра нос) або (пра чалавека) з кароткім задраным носам.

|| наз. курносасць, ✂.

курны, ✂.

1. Які абаграваецца печкай без коміна.

   • Курная хата.

2. Які дае многа дыму, копаці.

   • Курная галавешка.

курняўкаць, ✂; незак. (разм.).

Пра катоў: утвараць ціхія манатонныя гукі накшталт «курняў».

куродым, ✂, м.

Густы едкі дым пры гарэнні, тленні без полымя.

куродымець, ✂; незак.

Вылучаць куродым, дымець.

• Галавешка куродымее.

|| зак. закуродымець, ✂.

куродыміць, ✂; незак.

Спальваючы што-н., напускаць куродыму.

• Начнічок к.

|| зак. закуродыміць, ✂.

курок, ✂, м.

Частка ўдарнага механізма ў ручной агнястрэльнай зброі.

• Націснуць на к.

|| прым. курковы, ✂.

курорт, ✂, м.

Мясцовасць з прыроднымі лекавымі сродкамі (мінеральнымі крыніцамі, гразямі і пад.) і з санаторыямі для лячэння і адпачынку.

• Лячыцца на курорце.

|| прым. курортны, ✂.

• К. сезон.