Verbum

згінуць, ✂; зак.

Знікнуць, прапасці.

• Згінь з маіх вачэй!

згладзіцца, ✂; зак.

1. Выраўнавацца, знішчыцца пасля разгладжвання.

   • Няроўнасць згладзілася.

2. перан. Стаць менш прыметным, змякчыцца.

   • Першае ўражанне згладзілася.

|| незак. згладжвацца, ✂.

згладзіць, ✂; зак.

1. Выраўнаваць, знішчыць, разгладжваючы, раўнуючы.

   • З. няроўнасці.
   • З. шурпатасць.

2. перан. Зрабіць менш прыметным, змякчыць.

   • З. супярэчнасці.

◊

• Згладзіць вострыя вуглы (кніжн.) — змякчыць вастрыню супярэчнасцей.

|| незак. згладжваць, ✂.

згледзець, ✂; зак. (разм.).

Угледзець, убачыць; заўважыць.

• Я і не згледзеў, як сцямнела.

◊

• Як вокам згледзець — як вокам ахапіць.

згніваць, ✂; незак.

Гнісці, падвяргацца гніенню.

згнілы, ✂ (разм.).

Які згніў.

• Згнілае дрэва.

згода, ✂, ж.

1. Станоўчы адказ, дазвол на што-н.

   • Даць згоду на што-н.
   • З чыёй-н. згоды.
   • Маўчанне — знак згоды (прыказка).

2. Аднадумнасць, агульнасць пунктаў гледжання.

   • Прыйсці да згоды.

3. Сяброўскія адносіны, аднадушнасць.

   • Жыць у згодзе.

4. безас. у знач. вык. Дамовіліся, пярэчанняў няма.

   • Ну, што, з.? Едзем разам?

◊

• У згодзе з чым (кніжн.) — тое, што і ў адпаведнасці з чым-н.

• Дзейнічаць у згодзе з прынятым рашэннем.

згоднік, ✂, м. (пагард.).

Той, хто праводзіць згодніцкую палітыку з класавым ворагам.

|| прым. згодніцкі, ✂.

згодніцтва, ✂, н. (пагард.).

Дзейнасць, палітыка згодніка.

згодны, ✂.

1. Які выражае, дае згоду на што-н.

   • З. на ўсе ўмовы.

2. Які прытрымліваецца з кім-н. адной думкі, адных поглядаў.

   • Я з ім не згодзен.

3. Які супадае з чым-н., падобны.

   • Сведкі далі згодныя паказанні.

4. Дружны, аднадушны.

   • Згоднае жыццё.
   • Жылі яны згодна (прысл.).

5. Стройны, гарманічны.

   • Згодныя спевы.

◊

• Згодна з чым, прыназ. з Т — у адпаведнасці з чым-н.

• Згодна з законам.

|| наз. згоднасць, ✂.