назоўнік | жаночы род
Станоўчы адказ, дазвол на што-н.
- Даць згоду на што-н.
- З чыёй-н. згоды.
- Маўчанне — знак згоды (прыказка).
Аднадумнасць, агульнасць пунктаў гледжання.
- Прыйсці да згоды.
Сяброўскія адносіны, аднадушнасць.
- Жыць у згодзе.
безасабовая форма: у знач. выказніка: Дамовіліся, пярэчанняў няма.
- Ну, што, з.? Едзем разам?
У згодзе з чым (кніжнае) — тое, што і ў адпаведнасці з чым-н.
- Дзейнічаць у згодзе з прынятым рашэннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)