дзедзіч,
-
Наследнік дзедаўскага двара, маёнтка.
-
Уладар маёнтка, атрыманага ў спадчыну ад продкаў.
дзедзіч,
Наследнік дзедаўскага двара, маёнтка.
Уладар маёнтка, атрыманага ў спадчыну ад продкаў.
дзеепрыметнік,
У граматыцы: форма дзеяслова, якая валодае побач з катэгорыямі дзеяслова (час, стан і трыванне) і катэгорыямі прыметніка (род, склон).
||
дзеепрыслоўе,
У граматыцы: нязменная форма дзеяслова, якая спалучае ў сабе адзнакі дзеяслова і прыслоўя.
||
дзежка,
Драўляная, крыху звужаная к верху пасудзіна з прамых клёпак для заквашвання цеста і інш.
||
||
дзейнасць,
Заняткі, праца ў якой
Работа, функцыяніраванне якіх
дзейнік,
У граматыцы: галоўны член двухсастаўнага сказа, які не залежыць ад іншых членаў сказа, адказвае на пытанні назоўнага склону (хто? што?) і служыць для абазначэння прадмета, які характарызуецца выказнікам.
||
дзейнічаць,
Рабіць што
чым. Кіраваць, валодаць чым
на каго-што і без дапаўнення. Рабіць уплыў, уздзеянне, выклікаць якую
Быць спраўным (пра апараты, механізмы).
Мець сілу, абавязваць рабіць пэўным чынам.
Дзейнічаць на нервы каму (
||
дзейны,
Актыўны, жвавы, энергічны.
дзейсны,
Здольны ўздзейнічаць, актыўны.
||
дзекабрыст,
Удзельнік рускага дваранскага рэвалюцыйна-вызваленчага руху, які завяршыўся паўстаннем 14 снежня 1825 г.
||