дзейнічаць, ✂;
-
Рабіць што
-н. , займацца чым-н. - Д. рашуча.
-
чым. Кіраваць, валодаць чым
-н. - Спартсмен удала дзейнічаў ракеткай.
- Пасля ранення нага не дзейнічае.
-
на каго-што і без дапаўнення. Рабіць уплыў, уздзеянне, выклікаць якую
-н. рэакцыю ў адказ.- Лякарства на яго станоўча дзейнічае.
- Сонца згубна дзейнічае на жэньшэнь.
-
Быць спраўным (пра апараты, механізмы).
- Механізм дзейнічае безадказна.
-
Мець сілу, абавязваць рабіць пэўным чынам.
- Тут дзейнічаў даўні звычай.
- Дзейнічаць на нервы каму (
разм. ) — раздражняць каго-н.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)