Verbum

дзейнічаць, ​^✂; незак.

1. Рабіць што-н., займацца чым-н.

   • Д. рашуча.

2. чым. Кіраваць, валодаць чым-н.

   • Спартсмен удала дзейнічаў ракеткай.
   • Пасля ранення нага не дзейнічае.

3. на каго-што і без дапаўнення. Рабіць уплыў, уздзеянне, выклікаць якую-н. рэакцыю ў адказ.

   • Лякарства на яго станоўча дзейнічае.
   • Сонца згубна дзейнічае на жэньшэнь.

4. Быць спраўным (пра апараты, механізмы).

   • Механізм дзейнічае безадказна.

5. Мець сілу, абавязваць рабіць пэўным чынам.

   • Тут дзейнічаў даўні звычай.

◊

• Дзейнічаць на нервы каму (разм.) — раздражняць каго-н.

|| зак. падзейнічаць, ✂.