Verbum

дзверцы, ✂.

1. гл. дзверы.

2. Створка, створкі, якімі закрываюць якую-н. адтуліну.

   • Пячныя д.

дзверы, ✂, ж.

Праём у сцяне для ўваходу ў памяшканне, а таксама створ, якім закрываюць гэты праём.

• Навесіць д.
• Дубовыя д.
• Зачыніць д. на ключ.

◊

• Царскія дзверы — у праваслаўнай царкве: галоўны ўваход у алтар.

• Жыць дзверы ў дзверы (разм.) — адзін насупраць другога.

• Дзень адчыненых дзвярэй — дзень вольнага наведвання навучальных устаноў з мэтай азнаямлення з імі перад паступленнем на вучобу.

• Пры зачыненых дзвярах — без допуску пабочных асоб.

• Стукацца ў дзверы — звяртацца да каго-н. з просьбай аб чым-н.

|| памянш. дзверцы, ✂.

|| прым. дзвярны, ✂.

• Д. праём.
• Дзвярная клямка.

дзвесце, ліч.

Лік і колькасць 200.

|| парадкавы ліч. двухсоты, ✂.

дзвынкаць, ✂; незак.

Утвараць звінючыя гукі (пра шкло, метал, насякомых і пад.).

• Недзе дзвынкала шкло.
• Над вухам дзвынкалі камары.

|| аднакр. дзвынкнуць, ✂.

|| наз. дзвынканне, ✂.