дзверы назоўнік | жаночы род
Праём у сцяне для ўваходу ў памяшканне, а таксама створ, якім закрываюць гэты праём.
- Навесіць д.
- Дубовыя д.
- Зачыніць д. на ключ.
Фразеалагізмы:
- Царскія дзверы — у праваслаўнай царкве: галоўны ўваход у алтар.
- Жыць дзверы ў дзверы (размоўнае) — адзін насупраць другога.
- Дзень адчыненых дзвярэй — дзень вольнага наведвання навучальных устаноў з мэтай азнаямлення з імі перад паступленнем на вучобу.
- Пры зачыненых дзвярах — без допуску пабочных асоб.
- Стукацца ў дзверы — звяртацца да каго-н. з просьбай аб чым-н.
|| памяншальная форма: дзверцы.
|| прыметнік: дзвярны.
- Д. праём.
- Дзвярная клямка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)