Verbum

прылазнік, ✂, м.

Памяшканне для раздзявання ў лазні.

прылаўчыцца, ✂; зак. (разм.).

Злаўчыцца, прыстасавацца.

• П. поўзаць па-пластунску.

прылашчыць, ✂; зак.

Праявіць ласку, добрыя адносіны да каго-н.

• П. дзіця.

|| незак. прылашчваць, ✂.

прылгаць, ✂; зак. (разм.).

Расказваючы, сказаць няпраўду, прыманіць.

прылеглы, ✂.

1. Які прылягае да чаго-н., мяжуецца з чым-н.

   • Прылеглыя астравы.

2. У матэматыцы: які прымыкае, сумежны.

   • П. вугал.

3. Які сапсаваўся ад доўгага ляжання.

   • Прылеглая мука.

прылегчы, ✂; зак.

1. гл. прылягаць.

2. Легчы ненадоўга.

   • П. адпачыць.

3. Схіліцца, прыгнуцца.

   • Збажына прылегла ад дажджу.

прылётны, ✂.

Пра птушак: які прылятае адкуль-н., не мясцовы, пералётны.

прылізаны, ✂ (разм.).

1. Пра валасы: надта гладка прычасаны.

2. Пра стыль, твор: штучна гладкі, пазбаўлены яркасці, выразнасці.

   • Прылізаная проза.

|| наз. прылізанасць, ✂.

прылізаць, ✂; зак.

1. Прыгладзіць языком.

   • Сабака прылізаў поўсць.

2. перан. Надта гладка прычасаць, прыгладзіць.

|| незак. прылізваць, ✂.

прылік, ✂, м.:

• для прыліку (разм.) — для выгляду, для стварэння патрэбнага ўражання.

  • Гэта яго строгасць для прыліку.