Verbum

латыфундыст, ✂, м.

Уладальнік латыфундыі.

латыфундыя, ✂, ж.

Буйное прыватнае зямельнае ўладанне.

латышы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Латвіі.

|| ж. латышка, ✂.

|| прым. латышскі, ✂.

лаўка​¹, ✂, ж.

1. Прыстасаванне для сядзення на некалькі чалавек у выглядзе дошкі на ножках.

2. Невялікая лава ў памяшканні.

   • Ляжаць пад лаўкай.

3. Прыстасаванне ў вагоне для сядзення або ляжання пасажыраў.

   • На ніжняй лаўцы.

4. Школьная парта (разм.).

   • Сядзець на апошняй лаўцы.

|| памянш. лавачка, ✂.

|| прым. лавачны, ✂.

лаўка​², ✂, ж. (разм.).

Невялікі гандлёвы магазін.

• Схадзіць у лаўку.

|| прым. лавачны, ✂.

лаўкач, ✂, м. (разм.).

Пранырлівы чалавек, які ўмее выгадна ўладкоўваць свае асабістыя справы; спрытнюга.

|| ж. лаўкачка, ✂.

лаўр, ✂, м.

1. Паўднёвае вечназялёнае дрэва, пахучае лісце якога ўжываецца як прыправа.

2. Драўніна гэтай расліны.

3. мн. Вянок з лісця гэтага дрэва як сімвал перамогі, узнагароды.

   • Чужыя лаўры не даюць яму спакою (перан. аб зайздрасці да чыйго-н. поспеху).
   • Пажынаць лаўры (перан. атрымліваць прызнанне сваіх дасягненняў).
   • Спачыць на лаўрах (перан. задаволіцца дасягнутым).

|| прым. лаўровы, ✂.

• Л. пах.
• Сямейства лаўровых (наз.).
• Л. вянок.

лаўра, ✂, ж.

Назва вялікіх праваслаўных мужчынскіх манастыроў.

• Кіева-Пячэрская л.

лаўравішня, ✂, ж.

Паўднёвая вечназялёная расліна, з лісця якой атрымліваюць лекавыя рэчывы.

|| прым. лаўравішнёвы, ✂.

• Лаўравішнёвыя кроплі.

лаўрэат, ✂, м.

Званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, мастацтва і пад., а таксама асоба, якая мае такое званне.

• Л. конкурсу піяністаў.

|| ж. лаўрэатка, ✂.

|| прым. лаўрэацкі, ✂.

• Л. медаль.