лаўр,
-
Паўднёвае вечназялёнае дрэва, пахучае лісце якога ўжываецца як прыправа.
-
Драўніна гэтай расліны.
-
мн. Вянок з лісця гэтага дрэва як сімвал перамогі, узнагароды.- Чужыя лаўры не даюць яму спакою (
перан. аб зайздрасці да чыйго-н. поспеху). - Пажынаць лаўры (
перан. атрымліваць прызнанне сваіх дасягненняў). - Спачыць на лаўрах (
перан. задаволіцца дасягнутым).
- Чужыя лаўры не даюць яму спакою (
||
- Л. пах.
- Сямейства лаўровых (
наз. ). - Л. вянок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)