Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

куток, , м.

  1. Тое, што і кут.

  2. Зацішная, прыгожая, утульная мясцовасць.

    • Райскі к. на Нарачы.

|| памянш. куточак, .

куты, .

Тое, што і каваны.

куфар, , м.

Вялікая скрынка з векам для захоўвання тканіны, адзежы, каштоўнасцей.

|| прым. куфравы, .

куфель, , м.

Спецыяльная кружка для піва.

|| прым. куфельны, і куфлевы, .

куфэрак, , м.

  1. Невялікі куфар; тое, што і куфар.

  2. Дарожная скрынка, род чамадана, звычайна прыгожа аформленая.

|| прым. куфэрачны, .

кухан, , м.

Невялікі круглы праснак у выглядзе піражка з паглыбленнем у сярэдзіне, куды клалі цыбулю, сыпалі мак.

|| прым. куханны, .

кухар, , м.

Той, хто гатуе стравы; повар.

|| прым. кухарскі, .

кухарка, , ж.

Работніца на кухні, якая гатуе стравы; паварыха.

|| прым. кухарскі, .

кухарыць, ; незак.

Гатаваць стравы; быць кухарам, кухаркай.

кухня, , ж.

  1. Асобнае памяшканне з печчу, плітой для прыгатавання ежы, а таксама камплект мэблі для такога памяшкання.

  2. Падбор страў.

    • Беларуская к.
  3. перан., Махінацыі, інтрыгі, а таксама ўвогуле скрыты, закулісны бок якой-н. дзейнасці.

  • Малочная кухня — установа, якая гатуе сумесь розных адвараў з малаком для грудных дзяцей.

|| памянш. куханька, .

|| прым. кухонны, .