Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

іншародны, .

Які мае зусім іншыя ўласцівасці; пабочны, чужы.

  • Іншароднае цела (прадмет, які трапіў звонку ў арганізм; таксама перан. аб кім-, чым-н., хто трапіў у чужое для яго асяроддзе).

іншасказальны, .

Які змяшчае ў сабе іншасказанне.

  • І. сэнс.

|| наз. іншасказальнасць, .

іншасказанне, , н.

Выраз, які мае іншы, скрыты сэнс; алегорыя.

іншы, .

  1. Другі, які адрозніваецца ад гэтага.

    • Іншыя парадкі.
    • Іншая думка.
  2. Які-небудзь, некаторы.

    • Іншаму (наз.) такая размова не даспадобы.

  • Іншы раз — часам.

  • Між іншым — мімаходам, дарэчы, к слову кажучы.

  • Той ці іншы — хто-небудзь, які-небудзь.