Verbum

інтымнічаць, ✂; незак. (разм.).

Весці інтымныя размовы, абыходзіцца з кім-н. празмерна даверліва.

інтымны, ✂.

Глыбока асабісты, сардэчны, шчыры.

• Інтымныя адносіны.
• Інтымная размова.

|| наз. інтымнасць, ✂.

інтэграваць, ✂; зак. і незак.

1. Аб’яднаць (аб’ядноўваць) часткі чаго-н. у адно цэлае (спец.).

2. У матэматыцы: знайсці (знаходзіць) інтэграл дадзенай функцыі.

|| наз. інтэграванне, ✂.

інтэграл, ✂, м.

У матэматыцы: велічыня, якая атрымліваецца ў выніку дзеяння, адваротнага дыферэнцыраванню.

|| прым. інтэгральны, ✂.

• Інтэгральнае вылічэнне.

інтэлект, ✂, м.

Розум (у 1 знач.), здольнасць чалавека мысліць і разважаць.

• Высокі і.

|| прым. інтэлектуальны, ✂.

інтэлектуал, ✂, м.

Інтэлектуальны чалавек.

|| ж. інтэлектуалка, ✂.

інтэлектуальны, ✂.

1. гл. інтэлект.

2. Разумовы, духоўны; з высока развітым інтэлектам.

   • Інтэлектуальныя здольнасці.

|| наз. інтэлектуальнасць, ✂.

інтэлігент, ✂, м.

Асоба, якая належыць да інтэлігенцыі; інтэлігентны чалавек.

|| ж. інтэлігентка, ✂.

|| прым. інтэлігенцкі, ✂.

інтэлігентны, ✂.

1. Які належыць да інтэлігенцыі, а таксама чалавек, які валодае вялікай унутранай культурай.

   • Інтэлігентныя паводзіны.

2. Уласцівы інтэлігенту.

   • І. выгляд.

|| наз. інтэлігентнасць, ✂.

інтэлігенцыя, ✂, ж., зб.

Грамадскі слой адукаваных людзей, якія прафесійна займаюцца разумовай творчай працай, развіццём і распаўсюджваннем культуры.

• Народная і.
• Сельская і.