Verbum

штурмавы, ✂.

1. гл. штурм.

2. У выразе: штурмавая авіяцыя — франтавая авіяцыя, прызначаная для штурмоўкі.

штурман, ✂, м.

Спецыяліст па ваджэнні суднаў, лятальных апаратаў.

|| прым. штурманскі, ✂.

штурмаўшчына, ✂, ж. (неадабр.).

Паспешлівая праца з мэтай нагнаць упушчэнне, якая праводзіцца пры парушэнні планавасці ў арганізацыі працэсу.

• Працаваць без штурмаўшчыны.

штурмоўка, ✂, ж.

Паветраная атака з невялікай вышыні.

• Ш. варожага аэрадрома.

штурх у знач. вык. (разм.).

Тое, што і штурхануў.

• Раптам нехта ш. у бок.

штурханец, ✂ і штурхаль, ✂, м. (разм.).

Кароткі, моцны, рэзкі ўдар.

• Надаваць штурханцоў (штурхалёў).

штурханіна, ✂, ж.

Цісканіна, сумятня ў натоўпе, цеснаце.

• Пачалася ш. ў раздзявальні.

штурхацца, ✂; незак.

1. Штурхаць каго-н. іншага або адзін аднаго.

   • Ш. ў натоўпе.

2. перан. Быць дзе-н. у цеснаце, таўкатні (разм.).

   • Ш. ў аўтобусе.

3. Штурхаць што-н., імкнучыся пранікнуць куды-н. (разм.).

   • Ш. ў дзверы.

4. Знаходзіцца, бадзяцца дзе-н. без асобага занятку, без мэты (разм.).

   • Ш. па базары.

|| наз. штурханне, ✂.

штурхаць, ✂; незак.

1. Рухаць ад сябе, кранацца рэзкім рухам, кароткім ударам.

   • Ш. у спіну сяброўку.
   • Ш. тачку.
   • Ш. ядро (у спорце: кідаць наперад).
   • Ш. штангу (у спорце: паднімаць у два прыёмы — да ўзроўню грудзей і на выцягнутых руках уверх).

2. перан. Прымушаць да чаго-н., садзейнічаць сваім умяшаннем развіццю чаго-н.

   • Ш. каго-н. на нядобры ўчынак.

|| зак. штурхануць, ✂ і штурхнуць, ✂.

|| наз. штурханне, ✂.

штурхач, ✂, м.

1. Дэталь, прыстасаванне для падштурхоўвання чаго-н. (спец.).

   • Ш. клапана.

2. Дапаможны паравоз у хвасце поезда або самаходнае судна, якое штурханнем рухае баржы (спец.).

3. перан. Чалавек, якому даручана падштурхнуць, паскорыць патрэбную ў дадзены момант справу (разм.).