штурхацца, ; незак.

  1. Штурхаць каго-н. іншага або адзін аднаго.

    • Ш. ў натоўпе.
  2. перан. Быць дзе-н. у цеснаце, таўкатні (разм.).

    • Ш. ў аўтобусе.
  3. Штурхаць што-н., імкнучыся пранікнуць куды-н. (разм.).

    • Ш. ў дзверы.
  4. Знаходзіцца, бадзяцца дзе-н. без асобага занятку, без мэты (разм.).

    • Ш. па базары.

|| наз. штурханне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)