Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чацвярцінка, , ж.

  1. гл. чацвярціна.

  2. Бутэлька гарэлкі ці віна ёмістасцю ў адну чацвёртую частку літра (разм.).

чацвярцічны, , (спец.).

Звязаны з другім перыядам кайназойскай эры.

  • Чацвярцічныя выкапні.

чацвярык, , м.

  1. Старая мера аб’ёму сыпкіх цел; адна восьмая частка чвэрці.

    • Ч. пшаніцы.
  2. Чатыры кані ў адной запрэжцы.

    • Ехаць на чацверыку.

|| прым. чацверыковы, .