Verbum

часаць​², ✂; незак.

Сякерай апрацоўваць дрэва.

• Ч. бярвенне.
• Ч. розныя фігуркі з дрэва.

◊

• Часаць языком (разм. неадабр.) — гаварыць абы што, пляткарыць.

• Хоць кол на галаве чашы каму (разм. неадабр.) — пра ўпартага чалавека, які не паддаецца ўгаворам.

|| наз. часанне, ✂.

часіна, ✂, ж.

1. Кароткі адрэзак часу.

   • Зайдзі да нас на часіну.

2. Пара, час, перыяд.

   • Шчаслівая ч. наваселля.

часнок, ✂, м.

Агароднінная расліна сямейства лілейных, а таксама ядомыя цыбуліны гэтай расліны з вострым смакам і рэзкім характэрным пахам.

|| прым. часночны, ✂.

часовы, ✂.

Які існуе, дзейнічае на працягу пэўнага часу, непастаянны.

• Часовае пасведчанне.
• Часовае месца жыхарства.
• Часовая работа.

|| наз. часовасць, ✂.

часопіс, ✂, м.

Перыядычнае выданне ў выглядзе кніжкі, у якой змешчаны артыкулы або мастацкія творы розных аўтараў.

• Аформіць падпіску на часопісы і газеты.

|| прым. часопісны, ✂.

• Часопіснае выданне.

частавацца, ✂; незак.

Есці, піць тое, чым частуюць, а таксама частаваць адзін аднаго.

• Ч. блінамі.
• Ч. цукеркамі.

|| зак. пачаставацца, ✂.

частаваць, ✂; незак.

1. Даваць каму-н. есці, піць, выказваючы ўвагу, гасціннасць.

   • Ч. пірагамі.
   • Ч. малаком.

2. перан. Рабіць каму-н. што-н. прыемнае або непрыемнае (разм.).

   • Ч. новым апавяданнем.
   • Ч. кіем.

|| зак. пачаставаць, ✂.

|| наз. частаванне, ✂.

частакол, ✂, м.

Агароджа, плот, зроблены з часта ўбітых калкоў, а не са штыкецін.

|| прым. частаколавы, ✂.

частаколіна, ✂, ж.

Адзін калок частаколу.

частата, ✂, ж.

1. гл. часты.

2. Велічыня, якая выражае лік паўтарэнняў чаго-н. у адзінку часу (спец.).

   • Ч. хістанняў маятніка.
   • Ч. электрамагнітных хваль.

|| прым. частотны, ✂.