часаць​2, ✂; незак.

Сякерай апрацоўваць дрэва.

  • Ч. бярвенне.
  • Ч. розныя фігуркі з дрэва.

◊

  • Часаць языком (разм. неадабр.) — гаварыць абы што, пляткарыць.

  • Хоць кол на галаве чашы каму (разм. неадабр.) — пра ўпартага чалавека, які не паддаецца ўгаворам.

|| наз. часанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)