Verbum

пячы, ✂; незак.

1. Гатаваць (ежу) сухім награваннем на адкрытым агні, у прыску, духу ці на патэльні.

   • П. пірагі.
   • П. бульбу.
   • П. яечню.

2. каго-што і без дапаўнення. Дзеяннем чаго-н. гарачага, едкага ці вельмі халоднага ўтвараць апёк, адчуванне апёку.

   • Сонца пякло неміласэрна.
   • Крапіва пяю.
   • Мароз пёк твар.

|| зак. спячы, ✂.

|| наз. пячэнне, ✂.

пячыся, ✂; незак.

1. Гатавацца сухім награваннем, на адкрытым агні, у духу або на патэльні.

   • Бульба пячэцца ў прыску.
   • Пячэцца яечня на патэльні.

2. Знаходзіцца на моцным сонцы, у гарачым месцы (разм.).

   • П. каля печы.

3. Мець здольнасць, уласцівасць абпальваць, жыгацца.

   • Крапіва пячэцца.

|| зак. спячыся, ✂.

пячэнне, ✂, н.

1. гл. пячы.

2. Кандытарскі выраб з кавалачкаў салодкага цеста.

   • Пачак пячэння.