Verbum

містыфікатар, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто займаецца містыфікацыямі.

|| прым. містыфікатарскі, ✂.

містыфікацыя, ✂, ж. (кніжн.).

Наўмыснае ўвядзенне каго-н. у зман.

• Ахвяра містыфікацыі.

містыцызм, ✂, м.

Схільнасць да містыкі (у 1 знач.), форма рэлігійна-ідэалістычнага светапогляду, заснаванага на містыцы.

|| прым. містычны, ✂.

містэр, ✂, м.

Ветлівы зварот да мужчыны ў Англіі, Амерыцы (ужыв. звычайна перад імем, прозвішчам).

містэрыя, ✂, ж.

Сярэдневяковая драма на біблейскія тэмы.