Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мікраскапічны, .

  1. Зроблены, даследаваны пры дапамозе мікраскопа.

    • М. аналіз.
  2. Вельмі малы, які можна ўбачыць толькі пад мікраскопам.

    • Мікраскапічныя клеткі.
  3. перан. Вельмі маленькі, нязначны па велічыні, памерах.

    • Мікраскапічная дэталь.

|| наз. мікраскапічнасць, .

мікраскоп, , м.

Аптычны прыбор для разглядвання прадметаў, якія нельга ўбачыць простым вокам.

  • Аптычны м.
  • Электронны м.

|| прым. мікраскопны, .

  • М. аб’ектыў.

мікрафон, , м.

Прыбор, які пераўтварае гукавыя ваганні ў электрычныя для ўзмацнення гучання.

  • Электрадынамічны м.

|| прым. мікрафонны, .

мікроб, , м.

Тое, што і мікраарганізм.

  • Хваробатворныя мікробы.

|| прым. мікробны, .

мікрометр, , м. (спец.).

Інструмент для вымярэння вельмі малых лінейных памераў.

|| прым. мікраметрычны, .

мікрон, , м.

Адзінка даўжыні, роўная мільённай частцы метра.

|| прым. мікронны, .

міксер, , м.

Апарат, прыстасаванне для прыгатавання сумесей, для змешвання, змешвальнік.

|| прым. міксерны, .

мікстура, , ж.

Вадкае лякарства з сумесі некалькіх рэчываў.

  • М. ад кашлю.

|| прым. мікстурны, .