Verbum

збан, ✂, м.

Высокая гліняная пасудзіна, якая звужаецца ўверсе і мае звычайна ручку.

|| памянш. збанок, ✂ і збаночак, ✂.

|| прым. збанны, ✂.

збег, ✂, м.

1. гл. збегчы.

2. Месца, паглыбленне, па якім збягае вада.

   • Стаць на самым збегу вады.

3. Спалучэнне, злучэнне (спец.).

   • З. зычных гукаў.

◊

• Збег акалічнасцей — абставіны, якія склаліся пэўным чынам, ход падзей, які абумовіў што-н.

збегацца, ✂; зак.

Стаміцца, змарыцца бегаючы.

• Збегаўся, ледзь ногі валачэ.

збегаць, ✂; зак.

Схадзіць куды-н. хутка, бягом.

• Збегай па хлеб у магазін.

збеглы, ✂ (разм.).

Які збег, уцёк адкуль-н.

• З. катаржнік.

збегчы, ✂; зак.

1. Бягом спусціцца ўніз.

   • З. ўніз па лесвіцы.

2. Знікнуць тайком, уцячы.

   • З. з палону.

3. Сцячы (пра вадкасць).

   • Вада збегла ў канаву.

4. перан. Знікнуць, прапасці (пра ўсмешку, чырвань і пад.).

   • Усмешка збегла з твару.

5. Пераліцца цераз край пры кіпенні.

   • Увесь накіп збег.

|| незак. збягаць, ✂.

• Сцежка збягае да ракі (перан. спускаецца).

збегчыся, ✂; зак.

1. Бягом сабрацца ў адным месцы (пра многіх).

   • З. на пажар.
   • Збеглася ўся вёска.

2. Паспець бегчы разам з кім-н. (разм.).

   • Дзе ж мне з вамі, маладымі, з.

3. Тое, што і ссесціся (у 2 знач. і разм.).

4. Стварожыцца, утварыць згусткі (пра малако).

   • Малако збеглася.

|| незак. збягацца, ✂.

збедніцца, ✂; зак. (разм.).

Прыкінуцца бедным, няшчасным.

|| незак. збядняцца, ✂.

зберагчы, ✂; зак.

Захаваць, не даць знікнуць, сапсавацца, прапасці.

• З. час.
• З. грошы.
• З. прадукты.

|| незак. зберагаць, ✂.

|| наз. зберажэнне, ✂.

|| прым. зберагальны, ✂.

зберагчыся, ✂; зак.

Захавацца непашкоджаным, нястрачаным, незрасходаваным.

|| незак. зберагацца, ✂.