Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мішура, , ж.

  1. Медныя пасярэбраныя або пазалочаныя ніткі, з якіх вырабляюць парчовыя тканіны, галуны, ёлачныя ўпрыгожанні і пад.

  2. перан. Знешняя, падманная бліскучасць.

|| прым. мішурны, .

|| наз. мішурнасць, .

мішэнь, , ж.

  1. Прадмет, які служыць цэллю пры вучэбнай або трэніровачнай стральбе.

  2. перан. Той, хто (або тое, што) з’яўляецца прадметам для кпінаў.

    • Ужо так павялося, што ён служыць мішэнню для кпінаў.

|| прым. мішэнны, .

міязмы, , ж. (кніжн.).

Атрутныя выпарэнні, якія ўтвараюцца пры гніенні.

|| прым. міязматычны, .

міякард, , м. (спец.).

Мышачная сценка сэрца.

  • Інфаркт міякарда.