Verbum

курчыцца, ✂; незак.

1. Сціскацца ўсім целам (ад болю, сутаргі, сцюжы і пад.).

   • К. ад болю.

2. Рабіцца няроўным, пагнутым; скручвацца, выгінацца.

   • Бяроста курчылася на агні.

курчыць, ✂; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

   • Яго ўсяго курчыла.

2. Падгінаць.

   • К. пальцы на назе.

курыва, ✂, н. (разм.).

Табака і наогул тое, што можна курыць.

• Трэба купіць к.

курылка, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і курыльня.

курыльня, ✂, ж.

Пакой для курэння.

курыраваць, ✂; незак. (кніжн.).

Ажыццяўляць нагляд і дапамогу.

• К. працу.
• К. студэнтаў.

курыца, ✂, ж.

1. Дамашняя птушка атрада курыных, якую разводзяць для атрымання яек і мяса.

   • Класціся спаць з курамі (вельмі рана).

2. Самка дамашніх курэй, а таксама некаторых іншых курыных.

   • К. з куранятамі.
   • Курам на смех (пра што-н. вельмі недарэчнае).
   • Куры засмяюць каго-н. (пра таго, хто робіць што-н. недарэчнае).
   • Куры не клююць (вельмі многа, звычайна пра грошы).
   • Мокрая к. (пра растрывожанага, спалоханага або бязвольнага бесхарактарнага чалавека).

|| памянш. курачка, ✂.

|| прым. курыны, ✂.

Курыная слепата —

1. тое, што і кураслеп;
2. хвароба вачэй, калі чалавек не бачыць пры слабым святле, асабліва ў прыцемку.

курыцца, ✂; незак.

1. Слаба гарэць, тлець, вылучаючы многа дыму.

   • На вогнішчы курыліся галавешкі.
   • Папяроса не курыцца.

2. чым і без дапаўнення. Вылучаць выпарэнні, лёгкі туман, пару.

   • Ад летняга дажджу курыўся лес парай.

3. Паднімацца ўверх, кружыцца (пра дым, туман, пыл і пад.).

   • За машынай курыўся пыл.

курыць, ✂; незак.

1. Удыхаць і выдыхаць дым якога-н. рэчыва, пераважна тытуню.

   • К. цыгарэту.

2. што і чым. Спальваць пахучыя рэчывы для атрымання дыму прыемнага паху.

   • К. ладанам.

|| аднакр. курнуць, ✂.

|| наз. курэнне, ✂.

|| прым. курыльны, ✂.

• Курыльная табака.
• К. пакой.

курыя, ✂, ж.

У некаторых буржуазных выбарчых сістэмах: разрад выбаршчыкаў, падзеленых па нацыянальнай, маёмаснай і інш. адзнаках.

• Дваранская к.

○

• Папская або рымская курыя — вярхоўны кіруючы орган папскай улады.

|| прым. курыяльны, ✂.