Verbum

курсіраваць, ✂; незак.

Рабіць рэгулярныя паездкі, рэйсы па пэўнаму маршруту (пра самалёт, цягнік, аўтобус і пад.).

• Паміж горадам і вёскай курсіруе аўтобус.

курсістка, ✂, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі: слухачка вышэйшых жаночых курсаў.

курсіў, ✂, м.

Друкарскі нахілены ўправа шрыфт, падобны да рукапіснага почырку.

• Выдзеліць цытату курсівам.

|| прым. курсіўны, ✂.

курсоўка, ✂, ж.

Дакумент на права лячэння і харчавання на курорце, звычайна без забеспячэння жыллём.

|| прым. курсовачны, ✂.

• Курсовачныя хворыя.

курсы, ✂.

Назва некаторых кароткатэрміновых устаноў.

• К. машыністак.
• К. вязання.

куртаты, ✂ (разм.).

1. З кароткім або адсечаным хвастом (пра жывёл).

   • К. сабака.

2. перан. Невялікага росту, малы, кароткі.

   • К. чалавек.

3. Цесны (пра адзенне).

   • К. пінжачок.

4. перан. Няпоўны, абмежаваны (іран.).

   • Куртатая канстытуцыя.

|| наз. куртатасць, ✂.

куртка, ✂, ж.

Кароткая верхняя вопратка, якая зашпільваецца на гузікі ці на замок.

|| памянш. куртачка, ✂.

|| прым. куртачны, ✂.

куртызанка, ✂, ж. (уст.).

Жанчына лёгкіх паводзін, якая знаходзілася на паслугах у арыстакратычным асяроддзі.

курціна, ✂, ж.

1. Града для кветак, клумба (уст.).

2. Участак, засаджаны адной пародай дрэў, а таксама група дрэў адной пароды.

3. Даўней: частка крапаснога вала паміж двума бастыёнамі.

|| прым. курцінны, ✂.

курч, ✂, м.

Сутаргавае сцягванне мышцаў цела.