Verbum

прыхвасцень, ✂, м. (разм. пагард.).

Тое, што і падхалім, угоднік.

• Панскі п.

прыхваткамі, прысл.

У перапынках паміж іншымі справамі і заняткамі, урыўкамі.

• Світэр вязала п.

прыхворваць, ✂; незак. (разм.).

Хварэць часта, але не моцна.

• У апошні час стары прыхворвае.

прыхіліцца, ✂; зак.

1. Нахіліцца, нагнуцца трохі ўніз.

   • Галіны прыхіліліся да зямлі.

2. да каго-чаго. Шчыльна наблізіцца да чаго-н., прыпасці да каго-н.

   • Дзіця прыхілілася да бацькі.

3. перан., да каго. Знайсці спагаду ў каго-н., адчуць прыхільнасць да каго-н.

   • Няма ёй да каго п.

|| незак. прыхіляцца, ✂ і прыхільвацца, ✂.

прыхіліць, ✂; зак.

1. Схіліць, нагнуць трохі ўніз.

   • П. галіну.

2. Шчыльна наблізіць да чаго-н., прытуліць, прыціснуць да каго-, чаго-н.

   • П. дошку да сцяны.
   • Маці прыхіліла дзіця да грудзей.

3. перан. Даць прытулак (у 1 знач.) каму-н.; выклікаць у кім-н. прыхільныя адносіны да каго-, чаго-н.

   • П. сірату.

|| незак. прыхіляць, ✂ і прыхільваць, ✂.

прыхільнасць, ✂, ж.

1. гл. прыхільны.

2. Добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго-, чаго-н., сімпатыя.

   • П. да сяброўкі.

3. Схільнасць да якога-н. занятку.

   • Вялікая п. да музыкі.

прыхільнік, ✂, м.

1. Паслядоўнік якіх-н. поглядаў, якога-н. вучэння.

   • У гэтага вучонага многа прыхільнікаў.
   • Кангрэс прыхільнікаў міру.

2. Той, хто выказвае сімпатыі, прыхільнасць да каго-н., паклоннік.

   • П. чыйго-н. таленту.
   • П. душы і сэрца.

|| ж. прыхільніца, ✂.

прыхільны, ✂.

1. Які мае схільнасць да чаго-н.

   • П. да працы.

2. Які выказвае сімпатыі да каго-, чаго-н., спачувае каму-н.; які выяўляе адабрэнне, спагаду.

   • П. слухач.
   • П. позірк.

3. Які выказвае адабрэнне, станоўчы.

   • П. водзыў.

|| наз. прыхільнасць, ✂.

прыхінуцца, ✂; зак.

Тое, што і прыхіліцца (у 2 і 3 знач.).

|| незак. прыхінацца, ✂.

прыхінуць, ✂; зак.

1. Тое, што і прыхіліць.

2. Прыкрыць, засланіць чым-н. (разм.).

   • П. ложак коўдрай.

|| незак. прыхінаць, ✂.