Verbum

прыспешыць, ✂; зак.

1. Зрабіць больш хуткім.

   • П. хаду.

2. Наблізіць наступленне чаго-н.

   • П. перамогу над ворагам.

3. каго (што) і каго (што) з чым. Прымусіць рабіць што-н. хутчэй.

   • П. з заканчэннем работы.

|| незак. прыспяшаць, ✂ і прыспешваць, ✂.

прыспічыць, ✂; безас.; зак. (разм.).

Вельмі захацецца, спатрэбіцца.

• Прыспічыла ім ехаць сёння.

прыспусціць, ✂; зак.

Трохі спусціць.

• П. сцяг.

|| незак. прыспускаць, ✂.

прыссацца, ✂; зак.

Моцна прыстаць да чаго-н. ссучы.

|| наз. прысос, ✂.

|| прым. прысосачны, ✂.

прыставіць, ✂; зак.

1. Паставіць ушчыльную да чаго-н., прыкласці.

   • П. зэдлік к ложку.

2. Прызначыць для догляду, нагляду пры кім-, чым-н.

   • П. варту да чаго-н.

|| незак. прыстаўляць, ✂.

|| наз. прыстаўленне, ✂.

прыстанак, ✂ і прыстанішча, ✂, н.

Месца, якое можа служыць прытулкам, часовым жыллём.

• Знайсці сабе прыстанак (прыстанішча).

прыстань, ✂, ж.

Месца на беразе ракі, вадаёма, абсталяванае для прычальвання суднаў.

• Паромная п.
• Ціхая п. (таксама перан. пра спакойнае, бестурботнае жыццё).

|| прым. прыстанскі, ✂.

прыстарацца, ✂; зак.

Раздабыць, прыгатаваць што-н., звычайна з намаганнямі.

• П. дроў.

прыстасавальнасць, ✂, ж.

П. арганізма да асяроддзя.

прыстасавальніцтва, ✂, н.

Паводзіны прыстасаванца.

|| прым. прыстасавальніцкі, ✂.

• Прыстасавальніцкая палітыка.