Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прыплаціць, ; зак.

Заплаціць у дадатак, звыш якой-н. платы.

  • П. семдзесят рублёў.

|| незак. прыплачваць, .

|| наз. прыплата, і прыплачванне, .

прыплесці, ; зак.

  1. Далучыць уплятаючы.

    • П. стужку да вянка.
  2. перан. Ублытаць у што-н., упамянуць дарэмна (разм.).

    • Прыплялі і маё імя да гэтай справы.

|| незак. прыплятаць, .

прыплесціся, ; зак. (разм.).

Прыйсці куды-н. з цяжкасцю, паволі.

  • Прыплёўся дадому.

прыплод, , м.

Патомства ў жывёл.

  • Штогодні п. авечак.

|| прым. прыплодны, .

прыплысці, і прыплыць, ; зак.

Дасягнуць чаго-н. плывучы.

  • П. да вострава.

|| незак. прыплываць, .

прыплюсаваць, ; зак. (разм.).

Складаючы лікі, дадаць да агульнай сумы, а таксама наогул далучыць.

|| незак. прыплюсоўваць, .

прыплюснуць, ; зак.

  1. Націснуўшы, зрабіць плоскім, трохі сплюшчыць.

    • П. галоўку цвіка.
    • Прыплюснуты нос (шырокі і плоскі).
  2. Прышчурыць Прыжмурыць, прыкрыць (павекі).

    • П. вейкі.

прыплюшчыць, ; зак.

Прыкрыць павекамі (вока, вочы).

  • П. вока.

|| незак. прыплюшчваць, .

прыпляскаць, ; зак.

  1. Пляскаючы, зрабіць плоскім, роўным.

    • П. кучу гліны.
  2. Прыбіць, прыгнуць да чаго-н., прыціснуць уніз.

    • Град прыпляскаў да зямлі ячмень.

прыпой, , м. (спец.).

Метал або сплаў для паяння.

|| прым. прыпойны, .