Verbum

прыперціся, ✂; зак.

1. чым да каго-чаго. Стаўшы або сеўшы блізка да каго-, чаго-н., абаперціся верхняй часткай тулава на каго-, што-н.

   • П. спінай да дзвярэй.

2. Тое, што і прыперці (у 4 знач.; разм.).

   • Чаго ты сюды прыпёрся?

3. Знайсці прыстанішча, прыстроіцца дзе-н. (разм.).

   • Гэтаму чалавеку няма дзе часова п.

|| незак. прыпірацца, ✂.

прыпеў, ✂, м.

Частка песні, якая паўтараецца пасля кожнага куплета.

• Вясёлы п.

прыпеўка, ✂, ж.

Тое, што і частушка.

• А за песні, за прыпеўкі палюбілі мяне дзеўкі.

прыпечак, ✂, м.

Месца перад чалеснікамі печы.

прыпёк​¹, ✂, м.

Прыбаўка ў вазе хлеба пасля выпечкі ў параўнанні з вагой затрачанай мукі.

• Значны п.

прыпёк​², ✂, м.

Месца, дзе моцна прыпякае сонца.

• Легчы на прыпёку.

прыпісаць, ✂; зак.

1. Напісаць у дадатак да чаго-н.

   • П. некалькі слоў.

2. Прылічыць (у 2 знач.) запісаўшы.

   • П. да прызыўнога ўчастка.

3. што каму-чаму. Палічыць вынікам чаго-н., зыходным ад каго-, чаго-н., прыналежным каму-н.

   • Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.
   • П. верш не таму, хто складаў.

|| незак. прыпісваць, ✂.

|| наз. прыпіска, ✂ і прыпісванне, ✂.

прыпіска, ✂, ж.

1. гл. прыпісаць.

2. Дадатак да напісанага.

   • П. другім чарнілам.

3. часцей Заведама завышаныя, несапраўдныя паказчыкі поспехаў вытворчасці, выканання плана і пад.

   • Барацьба з прыпіскамі.

прыпісны, ✂ (афіц.).

Прылічаны да якой-н. установы прадпрыемства, які сведчыць пра такое прылічэнне.

• Прыпісное пасведчанне.

прыплата, ✂, ж.

1. гл. прыплаціць.

2. Прыплачаная сума.

   • Вялікая п.