Verbum

прынамсі, пабочн. сл.

Ва ўсякім разе.

• Я, п., чую ўпершыню пра гэта.

прынесці, ✂; зак.

1. Несучы, даставіць.

2. перан. З’явіцца прычынай, даць у выніку.

   • П. карысць.
   • П. заспакаенне.
   • Напружаная праца прынесла свае вынікі.

3. Зрабіць, ажыццявіць што-н., што ўказана назоўнікам.

   • П. клятву (паклясціся).
   • П. падзяку (падзякаваць).
   • П. ў ахвяру што-н. (ахвяраваць).

4. каго (што); безас. і ў спалуч. са словамі «д’ябл», «чорт», «нячыстая». Пра нечаканы, непажаданы прыход, паяўленне каго-н. (разм.).

   • Які чорт прынёс сюды гэту кампанію!
   • Каго там прынесла нячыстая ў такі час?

|| незак. прыносіць, ✂.

|| наз. прынясенне, ✂ і прынос, ✂.

прыніжаны, ✂.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

   • П. тон.
   • П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыніжанасць, ✂.

прынізіць, ✂; зак.

1. Паставіць у зневажальнае становішча.

2. Зменшыць значэнне каго-, чаго-н.

   • П. чый-н. аўтарытэт.

|| незак. прыніжаць, ✂.

|| наз. прыніжэнне, ✂.

прынікнуць, ✂; зак.

Прыціснуцца, прыпасці.

• П. да зямлі.

|| незак. прынікаць, ✂.

прынука, ✂, ж.

Прымус, прымушэнне.

• Выконваць усё без прынукі.

прынукаць, ✂; незак.

Прымушаць; патрабаваць.

• П. да работы.

|| наз. прынуканне, ✂.

прынц, ✂, м.

Тытул члена царскага дома (у Заходняй Еўропе), а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| ж. прынцэса, ✂.

прынцып, ✂, м.

1. Асноўнае, зыходнае палажэнне якой-н. тэорыі, вучэння, навукі і пад.

   • Прынцып прававой дзяржавы.
   • Прынцыпы мастацтва.

2. Перакананне, погляд на рэчы.

   • Мець цвёрдыя жыццёвыя прынцыпы.

3. Асноўная асаблівасць канструкцыі чаго-н.

   • Гучнагаварыцелі зроблены па прынцыпу тэлефона.

◊

• У прынцыпе — у асноўным, у агульных рысах.

• У прынцыпе я згодзен.

прынцыповы, ✂.

1. Які датычыць прынцыпаў.

   • Прынцыповае пытанне.

2. Які прытрымліваецца цвёрдых прынцыпаў.

   • П. чалавек.
   • Прынцыповая крытыка.

3. Які датычыць чаго-н. толькі ў асноўным.

   • Прынцыповая згода на што-н.

|| наз. прынцыповасць, ✂.