Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

святатацтваваць, ; незак. (кніжн.).

Учыняць святатацтва.

святаяннік, , м.

Травяністая расліна сямейства святаяннікавых з жоўтымі кветкамі; зверабой​2.

|| прым. святаяннікавы, .

святкаваць, ; незак.

Адзначаць свята або якую-н. падзею, знамянальны дзень.

  • С. Новы год.
  • С. юбілей пісьменніка.

|| наз. адсвяткаваць, .

|| наз. святкаванне, .

святлабоязь, , ж.

Павышаная да болю адчувальнасць вока да святла.

святлакопія, , ж.

Копія чаго-н., зробленая на святлоадчувальнай паперы.

святлалюбны, .

Тое, што і святлолюбівы.

|| наз. святлалюбнасць, .

святласіла, , ж. (спец.).

Адносіны асветленасці адлюстравання, якое ствараецца аптычнай сістэмай, да яркасці прадмета, што адлюстроўваецца.

святлатэхнік, , м.

Спецыяліст па святлатэхніцы.

  • Інжынер-с.

святлатэхніка, , ж.

Галіна навукі і тэхнікі — тэорыя і практыка спосабаў прымянення святла, а таксама пераўтварэння энергіі святла ў іншыя віды энергіі.

|| прым. святлотэхнічны, .

святлафор, , м.

Светлавое сігнальнае ўстройства з чырвоным, жоўтым і зялёным шкельцамі для рэгулявання руху на вуліцах і дарогах.

|| прым. святлафорны, .