Verbum

лангет, ✂, м.

Страва з мяса, нарэзанага тонкімі прадаўгаватымі кавалкамі.

• Л. з гарнірам.

|| прым. лангетны, ✂.

лангуст, ✂, м.

Ядомы марскі рак.

ландтаг, ✂, м.

Выбарны орган самакіравання абласцей і зямель у некаторых краінах (у Аўстрыі, Германіі і інш.).

ландшафт, ✂, м.

1. Агульны выгляд мясцовасці; пейзаж.

   • Раўнінны л.

2. Сукупнасць тыповых прыкмет якой-н. мясцовасці.

   • Горны л.

|| прым. ландшафтны, ✂.

• Ландшафтныя зоны.

ландыш, ✂, м.

Травяністая расліна з дробнымі белымі пахучымі кветкамі-званочкамі.

• Лясны л.

|| прым. ландышавы, ✂.

• Ландышавыя каплі (лякарства).

ланцуг, ✂, м.

1. Рад аднолькавых металічных звёнаў, паслядоўна злучаных адно з адным.

   • Л. якара.
   • Надзець ланцугі (аковы).

2. перан. Суцэльны рад, сукупнасць чаго-н.

   • Л. людзей.

3. Рад гор.

   • Горны л.

4. Лінія байцоў, размешчаных на пэўнай адлегласці адзін ад аднаго.

   • Бегчы ланцугом (прысл.).

5. Устройства з шэрагу злучаных між сабой элементаў, якія ўтвараюць суцэльную лінію (спец.).

   • Электрычны л.

◊

• Як з ланцуга сарваўся (разм.) — пра нястрыманага, злога чалавека.

|| памянш. ланцужок, ✂.

|| прым. ланцужны, ✂.

• Л. сабака.

ланцуговы, ✂.

1. З ланцугамі, на ланцугах; які дзейнічае з дапамогай ланцугоў (у 1 знач.).

   • Ланцуговая перадача.

2. Які ідзе адзін за другім падобна звёнам ланцуга.

   • Ланцуговая рэакцыя.

ланцэт, ✂, м.

Востры з двух бакоў хірургічны нож невялікіх памераў.

|| прым. ланцэтны, ✂.

лань, ✂, ж.

Жывёліна сямейства аленяў з стройным целам і хуткім бегам.

|| прым. ланін, ✂ і ланевы, ✂.

• Ланіна скура.
• Ланевы гадавальнік.

лаосцы, ✂, м.

Група народаў, якія складаюць асноўнае насельніцтва Лаоса, і часткова — Тайланда.

|| ж. лаоска, ✂.

|| прым. лаоскі, ✂.

• Лаоская мова.