Verbum

звяга, ✂, ж. (разм.).

1. Надакучлівы брэх (сабакі).

   • Воўк сабакі не баіцца, але звягі не любіць (прыказка).

2. Назойлівае прыставанне з просьбамі, напамінамі, патрабаваннямі.

звягаць, ✂; незак. (разм.).

1. Надакучліва гаўкаць (пра сабаку).

2. Назойліва прасіць, напамінаць, патрабаваць.

звяглівы, ✂ (разм.).

1. Вісклівы (пра сабаку).

2. Які дакучае назойлівымі просьбамі, напамінаннямі, патрабаваннямі.

|| наз. звяглівасць, ✂.

звязак, ✂, м.

Тое, што і звязка (у 1 знач.).

• З. ключоў.

звязаны, ✂.

1. Пазбаўлены свабоды, лёгкасці.

   • Звязаныя рухі.

2. Такі, праяўленне якога абумоўлена чым-н. (спец.).

   • Звязаныя хістанні.

|| наз. звязанасць, ✂.

звязацца, ✂; зак.

1. Устанавіць сувязь, зносіны з кім-, чым-н.

   • З. па тэлефоне.

2. Устанавіць якія-н. (пераважна заганныя) адносіны з кім-н.

   • З. з нягоднікам.

3. Узяцца за што-н. (цяжкае або заганнае).

   • З. з непасільнай працай.

|| незак. звязвацца, ✂.

• Не трэба з забіякамі з.

звязаць, ✂; зак.

1. гл. вязаць.

2. Завязваючы, злучыць адно з другім.

   • З. канцы вяровак.
   • З. платы.
   • З. сноп.
   • Двух слоў не звяжа (перан. дрэнна перадае свае думкі).

3. Злучыць, устанавіць сувязь, зносіны, блізкасць, агульнасць паміж кім-, чым-н.

   • З. партызан з падполлем.
   • З. свой лёс з кім-н.
   • Сябры звязаны на ўсё жыццё.
   • З. вёску тэлефоннай сувяззю з райцэнтрам.

4. толькі дзеепрым. зал. прош., з чым. Пра дзеянне, якое цягне за сабой што-н., звязана з чым-н.

   • Паездка звязана са значнымі расходамі.

5. толькі дзеепрым. зал. прош., з кім-чым. Пра тое, што з’яўляецца блізкім каму-, чаму-н., непасрэдна адносіцца да каго-, чаго-н.

   • Беражом усё, што звязана з яго памяццю.
   • Асабістыя інтарэсы звязаны з грамадскімі.

6. Устанавіць, адкрыць сувязі, залежнасць паміж чым-н.

   • З. адну з’яву з другой.

7. Пазбавіць свабоды дзеянняў, дзейнасці, абмежаваць чым-н.

   • З. каго-н. па руках і нагах (пазбавіць свабоды ўчынкаў).
   • З. ініцыятыву мас.
   • З. сябе абяцаннем.

8. Змацаваць вяжучым рэчывам ці пры дапамозе рубкі (спец.).

   • З. гальку вапнай.
   • З. кроквы.

|| незак. звязваць, ✂.

звязка, ✂, ж.

1. Некалькі аднародных прадметаў, звязаных разам.

   • З. ключоў.
   • З. кніг.

2. Сухажылле, якое змацоўвае асобныя часткі шкілета, асобныя органы цела.

   • Расцяжэнне звязак.
   • Галасавыя звязкі.

3. У граматыцы: дапаможнае слова, якое ўтварае частку выказніка.

|| прым. звязачны, ✂ і звязкавы, ✂.

звязны, ✂.

Добра і паслядоўна выказаны, лагічна стройны.

• Звязнае выступленне.
• Адказаць звязна (прысл.).

|| наз. звязнасць, ✂.

звялы, ✂.

Які звяў, завялы.

• Звялыя кветкі.