Verbum

звязаць, ✂; зак.

1. гл. вязаць.

2. Завязваючы, злучыць адно з другім.

   • З. канцы вяровак.
   • З. платы.
   • З. сноп.
   • Двух слоў не звяжа (перан. дрэнна перадае свае думкі).

3. Злучыць, устанавіць сувязь, зносіны, блізкасць, агульнасць паміж кім-, чым-н.

   • З. партызан з падполлем.
   • З. свой лёс з кім-н.
   • Сябры звязаны на ўсё жыццё.
   • З. вёску тэлефоннай сувяззю з райцэнтрам.

4. толькі дзеепрым. зал. прош., з чым. Пра дзеянне, якое цягне за сабой што-н., звязана з чым-н.

   • Паездка звязана са значнымі расходамі.

5. толькі дзеепрым. зал. прош., з кім-чым. Пра тое, што з’яўляецца блізкім каму-, чаму-н., непасрэдна адносіцца да каго-, чаго-н.

   • Беражом усё, што звязана з яго памяццю.
   • Асабістыя інтарэсы звязаны з грамадскімі.

6. Устанавіць, адкрыць сувязі, залежнасць паміж чым-н.

   • З. адну з’яву з другой.

7. Пазбавіць свабоды дзеянняў, дзейнасці, абмежаваць чым-н.

   • З. каго-н. па руках і нагах (пазбавіць свабоды ўчынкаў).
   • З. ініцыятыву мас.
   • З. сябе абяцаннем.

8. Змацаваць вяжучым рэчывам ці пры дапамозе рубкі (спец.).

   • З. гальку вапнай.
   • З. кроквы.

|| незак. звязваць, ✂.