Verbum

прыгрэць, ✂; зак.

1. Абагрэць крыху, злёгку або зверху.

   • Прыгрэла сонца.

2. перан. Прылашчыўшы, прытуліць (у 2 знач.; разм.);

   • П. сірату.

|| незак. прыграваць, ✂.

|| наз. прыгрэў, ✂ і прыграванне, ✂.

прыгубіць, ✂; зак.

Каштуючы што-н., толькі дакрануцца губамі.

• Толькі прыгубіла і паставіла чарку.

|| незак. прыгубліваць, ✂.

прыгук, ✂, м.

Вельмі кароткі і няясны дадатковы гук, які суправаджае асноўны.

прыдарожны, ✂.

Які знаходзіцца пры дарозе.

• П. камень.

прыдатак, ✂, м.

1. Тое, што дададзена, прыбаўка, якая з’яўляецца дадаткам да чаго-н. асноўнага.

   • Памяняць без прыдатку.

2. Дадатковы адростак, дадатковае ўтварэнне ў арганізме (спец.).

   • Мазгавы п.

3. У граматыцы; азначэнне, выражанае назоўнікам.

|| прым. прыдаткавы, ✂.

• П. страўнік у птушак.

прыдатны, ✂.

Такі, які мае патрэбныя якасці для чаго-н. прыгодны, які падыходзіць для каго-, чаго-н.; здатны да чаго-н.

• П. для яды.
• Прыдатная кандыдатура.

|| наз. прыдатнасць, ✂.

прыдацца​¹, ✂; зак.

1. Аказацца патрэбным, падысці.

   • Набытыя веды прыдаліся ў гэтай справе.

2. Выдацца, здарыцца.

   • Прыдаўся пагодлівы дзень.

|| незак. прыдавацца, ✂.

прыдацца​², ✂; зак.

1. Дадацца, далучыцца да каго-, чаго-н.; перадацца.

   • Яму прыдалося ўпартасці (безас.).
   • Меркавалі, што хвароба прыдалася дзіцяці ад паганага вока.

2. Здацца, уявіцца.

   • Мне спачатку прыдалося, што ён намнога старэйшы.

|| незак. прыдавацца, ✂.

прыдаць, ✂; зак.

1. Даць дадаткова.

   • П. у дапамогу брыгадзе пяць чалавек.

2. чаго. Узмацніць, павялічыць.

   • П. бадзёрасці.

3. Зрабіць якім-н. з выгляду, па характару (са словамі «выгляд», «форма», «аблічча» і інш.).

   • П. сур’ёзны выраз твару.

4. перан. Аднесціся да чаго-н. так або іначай, асэнсаваць (са словамі «значэнне», «сэнс», «увага» і некаторымі інш.).

   • П. значэнне чыім-н. словам.
   • Не п. увагі чаму-н.

|| незак. прыдаваць, ✂.

|| наз. прыдаванне, ✂.

прыдача, ✂, ж.

Тое, што прыдадзена, прыбаўка.

• Даць што-н. у прыдачу.
• Абмен з прыдачай.