Verbum

цяслярства, ✂, н.

Рамяство, занятак цесляра.

• Займацца цяслярствам.

цяслярыць, ✂; незак.

Працаваць цесляром.

• Ён яшчэ на поўную сілу цяслярыць.

|| наз. цясляранне, ✂.

цясніна, ✂, ж.

Вузкая, глыбокая рачная даліна з крутымі стромкімі схіламі.

• Глыбокая ц. Дар’яла.

цясніцца, ✂; незак. (разм.).

1. Размяшчацца ў вялікай колькасці на невялікай прасторы блізка адзін ад аднаго.

2. перан. Пра думкі, пачуцці: захапляць, напаўняць сабою.

   • У галаве цясніліся думкі.

3. Станавіцца цясней, вызваляючы месца для каго-, чаго-н.; пацясняцца.

цясніць, ✂; незак.

1. Прымушаць адступіць; адцясняць.

   • Ц. варожыя флангі.

2. Абмяжоўваць каго-н. у прасторы, плошчы.

   • Не буду я вас ц., паеду да сына.

3. Сціскаць, спіраць (грудзі, дыханне і пад.).

   • Праксэда адчувала, як цясніла ёй дыханне.

цяснота, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і цесната.

цяўе, ✂, н., зб. (абл.).

Націнне.

• Маці наламала бурачнага цяўя.

цяўкаць, ✂; незак.

Пра сабак, лісіц, шчанят: адрывіста брахаць.

• Лісяня цяўкала, як сабака.

|| аднакр. цяўкнуць, ✂.

|| наз. цяўканне, ✂.

цяўнік, ✂, м., зб. (разм.).

Тое, што і цяўе.

• Наламаць цяўніку.

цяцера, ✂, ж. (разм.).

1. Тое, што і цецярук.

2. перан. Пра някемлівага, няспрытнага чалавека (разм. неадабр.).

   • Глухая ц. (пра глухога чалавека).
   • Сонная ц. (пра вялага, соннага чалавека).