цяцера, , ж. (разм.).

  1. Тое, што і цецярук.

  2. перан. Пра някемлівага, няспрытнага чалавека (разм. неадабр.).

    • Глухая ц. (пра глухога чалавека).
    • Сонная ц. (пра вялага, соннага чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)