Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тут1, прысл.

  1. У гэтым месцы.

    • Т. многа ягад.
    • Т. пабудуем дом.
  2. У гэты час, у гэты момант.

    • А т. і бацька зайшоў у хату.
  3. часц. У спалучэнні з займеннікамі і прыслоўямі «як», «які», «дзе», «куды», «калі» ўжыв. у рытарычных пытаннях для ўзмацнення экспрэсіўнасці выказвання.

    • І як т. яму не верыць?
    • І дзе т. дзенешся?
  4. у знач. часц. Выкарыстоўваецца пры пераходзе да якой-н. тэмы, прыкладу.

    • Т. мы ўбачылі, што вярнуўся гаспадар.

  • Тут жа (разм.) — адразу ж.

  • Тут як тут (разм.) — аб нечаканым з’яўленні каго-, чаго-н.

тут2, , м., зб.

Тутавае дрэва.

тутавод, , м.

Спецыяліст у галіне тутаводства.

тутаводства, , н.

Развядзенне тутавага дрэва як галіна шаўкаводства.

|| прым. тутаводчы, .

тутавы, .

Які мае адносіны да тутавага дрэва.

  • Т. ліст.

  • Тутавае дрэва — паўднёвае дрэва з ядавітымі пладамі, лісце якога выкарыстоўваецца як корм для шаўкапрада; шаўкоўніца.

тутаўнік, , м.

  1. Тутавае дрэва.

  2. зб. Драўніна гэтага дрэва.

  3. Участак, засаджаны тутавымі дрэвамі.

тутэйшы, .

Які родам з гэтай мясцовасці, жыве тут, не прыезджы.

  • Тутэйшыя жыхары.

туф, , м.

Порыстая горная парода вулканічнага або асадачнага паходжання, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.

|| прым. туфавы, .

туфлі, , м.

Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.

  • Жаночыя т.

|| памянш. туфелькі, .

|| прым. туфельны, .

тухлаваты, .

Трохі тухлы.

  • Тухлаватае мяса.