Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прыгнечаны, .

  1. Які церпіць прыгнёт, уціск, эксплуатуецца.

    • П. народ.
  2. Які адчувае на сабе прыгнечанне (у 2 знач.), цяжкі, змрочны.

    • П. настрой.

|| наз. прыгнечанасць, .

прыгнёт, , м.

  1. гл. прыгнятаць.

  2. Жорсткі ўціск, эксплуатацыя.

    • Класавы п.

прыгнуцца, ; зак.

Нагнуцца, нахіліцца, трохі сагнуцца.

  • Галіны прыгнуліся да зямлі.
  • П., уваходзячы ў склеп.

|| незак. прыгінацца, .

прыгнуць, ; зак.

Нагнуць, нахіліць, трохі сагнуць.

  • П. галаву ў дзвярах.

|| незак. прыгінаць, .

|| наз. прыгінанне, .

прыгнятальнік, , м.

Той, хто прыгнятае, эксплуататар.

|| ж. прыгнятальніца, .

прыгнятальніцы, .

Заснаваны на прыгнёце, прыгнечанні, эксплуататарскі.

  • П. лад.

прыгнятаць, ; незак.

  1. Прыціскаць чым-н. цяжкім зверху.

    • П. сыр каменем.
  2. Эксплуатаваць, не даваць свабодна жыць.

    • П. слабых.
  3. Непакоіць, ствараць цяжкі, падаўлены настрой.

    • Прыгнятаюць змрочныя думкі.

|| зак. прыгнесці, .

|| наз. прыгнёт, і прыгнечанне, .

прыгода, , ж.

Здарэнне, нечаканы выпадак у жыцці.

  • Падарожныя прыгоды.

прыгодніцкі, .

Заснаваны на прыгодах, звязаны з прыгодамі.

  • П. твор.
  • П. жанр.

прыгодны, .

Які можа спатрэбіцца для чаго-н.; здатны да чаго-н.; прыдатны для выкарыстання.

  • П. для вайсковай службы.
  • Прыгодная для апрацоўкі зямля.

|| наз. прыгоднасць, .