Verbum

прывязацца, ✂; зак. (разм.).

1. Прымацавацца да чаго-н. вяроўкай.

   • П. поясам да слупа.

2. перан., да каго-чаго.

   • Пачаць дакучаць, прыставаць.
   • П. з пытаннямі.

3. перан., да каго-чаго або за кім-чым.

   • Пачаць неадступна ісці за кім-, чым-н.
   • Сабака прывязаўся да хлопчыка.

|| незак. прывязвацца, ✂.

прывязаць, ✂; зак.

1. што да чаго. Прымацаваць, завязваючы.

   • П. лейцы да канавязі.

2. каго-што да каго-чаго. Прымацаваць, злучаючы рэменем, вяроўкай і пад.

   • П. каня да дрэва.

3. перан., што да чаго. У думках злучыць, суаднесці з чым-н.

   • П. пабудову да мясцовасці.

|| незак. прывязваць, ✂.

|| наз. прывязка, ✂ і прывязванне, ✂.

прывязны, ✂.

Які мае прыстасаванне для прывязвання, такі, які можна прывязаць.

• Прывязныя лыжы.

прывязь, ✂, ж.

У спалучэннях: на прывязі, на прывязь, з прывязі і пад.: тое, чым хто-н. прывязаны (рэмень, ланцуг і пад.).

• Трымаць сабаку на прывязі.
• Хадзіць на прывязі.

прыгаварыць, ✂; зак.

Вынесці абвінаваўчы прыгавор каму-н.

• П. да турэмнага зняволення.

|| незак. прыгаворваць, ✂.

прыгавор, ✂, м.

1. Рашэнне, вынесенае судом пасля разбору судовай справы.

   • Абвінаваўчы п.
   • Апраўдальны п.
   • П. абскарджанню не падлягае.

2. перан. Увогуле пастанова, рашэнне, меркаванне з ацэнкай чаго-н.

   • Суровы п. гісторыі.

прыгаворваць, ✂; незак.

Гаварыць, робячы што-н., суправаджаць што-н. словамі.

• Біць і п.

прыгаворка, ✂, ж.

Вострыя, забаўныя словы, словазлучэнні, якія ўстаўляюцца ў гаворку.

• Гаварыць з прыгаворкамі.

прыгадацца, ✂; зак.

Прыйсці на памяць, успомніцца.

• Прыгадалася далёкае мінулае.

|| незак. прыгадвацца, ✂.

прыгадаць, ✂; зак.

1. Прыпомніць, узнавіць у памяці.

   • П. падрабязнасці здарэння.

2. Напомніць, навесці на ўспамін.

   • Гэта пісьмо прыгадала мне мінулае.

3. Прыпомніць зробленае кім-н., каб адпомсціць, пакараць за гэта (разм.).

   • Мы гэта табе яшчэ прыгадаем!

|| незак. прыгадваць, ✂.