Verbum

ёмістасць, -і, ж.

1. гл. ёмісты.

2. Пасудзіна, рэзервуар для вадкіх, сыпучых і газападобных цел.

Напоўніць ё. газам.

ёмісты, -ая, -ае.

1. Здольны змясціць у сабе вялікую колькасць чаго-н.

Ёмістая пасудзіна.

2. перан. З багатым унутраным зместам, сэнсам.

Ё. характар героя.

|| наз. ёмістасць, -і, ж.

Ё. рэзервуара.

Ё. фразы.

Ё. вобразных сродкаў.

ёмка, прысл.

Зручна, добра.

Мне тут ё.

Ё. ўладкавацца.

ёмкі, -ая, -ае.

1. Зручны ў карыстанні (пра рэч).

Ё. інструмент.

2. Зграбны, добра складзены (пра чалавека; разм.).

|| наз. ёмкасць, -і, ж.