Verbum

раманты́чны, -ая, -ае.

1. гл. рамантызм.

2. Прасякнуты рамантызмам (у 3 знач.).

Р. настрой.

|| наз. раманты́чнасць, -і, ж.

рама́тус, -у, м. (разм.).

Тое, што ірэўматызм.

ра́мачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рамачны вулей.

рамбі́чны гл. ромб.

раме́нны гл. рэмень.

раме́нь гл. рэмень.

раме́ньчык гл. рэмень.

раме́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які займаецца, валодае прафесійным рамяством.

Дробны р.

2. перан. Той, хто працуе без творчай думкі, па шаблоне.

3. Вучань рамеснага вучылішча (разм.).

|| ж. раме́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. раме́сніцкі, -ая, -ае і раме́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Р. промысел.

Рамесная праца.

раме́сніцкі, -ая, -ае.

1. гл. рамеснік.

2. Тое, што і рамесны.

Рамесніцкае вучылішча.

раме́сніцтва, -а, н.

1. Занятак рамяством, саматужнай работай.

2. перан. Работа без творчай ініцыятывы, па шаблоне.

Мастацтва выключае паняцце рамесніцтва.