Verbum

рака́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж. (спец.).

Дарога ў прыфрантавой паласе, якая праходзіць паралельна лініі фронту.

|| прым. рака́дны, -ая, -ае.

Ракадная дарога.

ракако́, нескл., н.

Архітэктурны і дэкаратыўны стыль 18 ст., які вызначаецца незвычайнай складанасцю форм і дзівосным арнаментам.

Архітэктура р.

Мэбля р.

ра́кам, прысл. (разм.).

Стаўшы на карачкі.

Дзеці р. поўзалі па падлозе.

ракападо́бныя, -ых.

Клас членістаногіх з падзеленым на сегменты і пакрытым панцырам целам і вялікай колькасцю членістых канечнасцей.

раката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утвараць раскацістыя гукі.

Ракоча і пеніцца мора.

Трактар ракоча.

2. Гаварыць, спяваць нізкім раскацістым голасам.

За дзвярыма ракатаў начальніцкі бас.

|| наз. раката́нне, -я, н.

раке́та, -ы, ДМ -ке́це, мн. -ы, -ке́т, ж.

1. Лятальны апарат з рэактыўным рухавіком.

Касмічная р.

2. Баявы снарад, які прыводзіцца ў дзеянне рэактыўнай сілай.

3. Напоўнены піратэхнічнай сумессю снарад, які пасля выстралу ярка свеціцца ў паветры і выкарыстоўваецца для феерверкаў і светлавых сігналаў.

Сігнальная р.

4. Быстраходнае рачное пасажырскае судна на падводных крылах.

Плысці на ракеце.

|| прым. раке́тны, -ая, -ае.

Дзень ракетных войск і артылерыі.

ракета...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да ракеты (у 1 знач.), напр.: ракетабудаванне, ракетабудаўнік, ракетадром, ракетаносец, ракетаносны, ракетападобны.

ракетабудава́нне, -я, н.

Вытворчасць ракет (у 1 знач.).

ракетадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Комплекс збудаванняў і тэхнічных сродкаў для запуску ракет (у 1 знач.).

|| прым. ракетадро́мны, -ая, -ае.

ракетано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Самалёт, карабель ці падводная лодка, аснашчаныя ракетамі (у 1 і 2 знач.).