Verbum

фу́тра, -а, н.

1. Валасяное покрыва на целе жывёлы; шэрсць.

2. Вырабленая шкура пушнога звера, а таксама гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці.

Ф. вавёркі.

Гандляваць футрам.

3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера.

|| прым. фу́травы, -ая, -ае і футро́вы, -ая, -ае.

футрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

1. У тэхніцы: абліцоўваць унутраную паверхню чаго-н. вогнетрывалымі або хімічна стойкімі матэрыяламі.

Ф. металургічную печ.

2. У кравецкай справе: падшываць футрам вопратку.

3. У сталярскай справе: абшываць дошкамі, абшалёўваць.

|| наз. футрава́нне, -я, н. і футро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

футраві́на, -ы, ж.

1. зб. Вырабленыя шкуркі пушных звяроў як прадмет гандлю; пушніна.

Гандляваць футравінай.

2. Валасяное покрыва пушных звяроў.

футро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

1. гл. футраваць.

2. Слой, абліцоўка з якога-н. вогнетрывалага або хімічна стойкага матэрыялу для пакрыцця ўнутранай паверхні металургічных печаў, каўшоў і пад.

футро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто займаецца футроўкай.

2. Той, хто гандлюе футрам.

|| ж. футро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 2 знач.).

футурало́гія, -і, ж. (спец.).

Навука, якая займаецца прагназаваннем сацыяльных працэсаў.

|| прым. футуралагі́чны, -ая, -ае.

футуро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па футуралогіі.

футуры́зм, -у, м.

Фармалістычная плынь у літаратуры і мастацтве пачатку 20 ст., якая ў імя стварэння новага стылю адмаўляла рэалізм і культурную спадчыну.

|| прым. футурысты́чны, -ая, -ае.

футуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік, прыхільнік футурызму.

|| ж. футуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. футуры́сцкі, -ая, -ае.

футэ́рка, -а, мн. -і, -рак, н. (разм.).

Кароткае футра.

Купілі ф. для хлапчука.