Verbum

храсто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Гнуткая і шчыльная злучальная тканка арганізма пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў.

|| прым. храстко́вы, -ая, -ае.

Храстковыя рыбы.

хром, -у, м.

1. Хімічны элемент, цвёрды метал светла-шэрага колеру.

2. Род мінеральнай жоўтай фарбы.

3. Сорт мяккай тонкай скуры.

|| прым. хро́місты, -ая, -ае (да 1 знач.) і хро́мавы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Хромавы абутак.

хрома... (а таксама храма...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае знач.:

1) які адносіцца да хрому, напр., хромаалюмініевы;

2) які мае адносіны да колеру, фарбы; каляровы, напр., хромалітаграфія.

хромалітагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Літаграфічны спосаб друкавання некалькімі фарбамі, а таксама адбітак (малюнак), зроблены такім спосабам.

|| прым. хромалітаграфі́чны, -ая, -ае і хромалітагра́фскі, -ая, -ае.

хрона... (а таксама храна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да часу, напр.: хронабіялогія, хронаметраж, хронаметрычны, хронафатаграфія.

хронаметрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) хронаметраж.

Х. рабочы дзень.

|| прым. хронаметры́чны, -ая, -ае.

хронаметра́ж, -у, м.

Дакладнае вымярэнне працягласці якіх-н. працэсаў.

|| прым. хронаметра́жны, -ая, -ае.

хронаметражы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па хронаметражы.

|| ж. хронаметражы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

хронаметры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто хронаметруе што-н.; хронаметражыст.

|| ж. хронаметры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

хро́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Хранічны хворы.