Verbum

хва́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Спосаб, прыём, якім хапаюць, схопліваюць што-н.

2. перан. Аб спрыце і хуткасці ў рабоце, дзеянні.

Учэпістая х.

хва́ткі, -ая, -ае (разм.).

1. Які спрытна, учэпіста хапае што-н.

Хваткія рукі.

2. перан. Спрытны, кемлівы.

Х. хлопец.

|| наз. хва́ткасць, -і, ж.

хва́цкі, -ая, -ае.

1. Удалы, спрытны.

Х. хлопец.

2. Вельмі добры, прыдатны для выкарыстання (разм.).

Х. ножык.

|| наз. хва́цкасць, -і, ж.