Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

фістула́, -ы́, мн. -ы́, -ту́л, ж.

1. Старая назва аднаствольных, а пазней шматствольных флейт.

2. Тое, што і фальцэт.

Спяваць фістулой.

фіта́, -ы́, ДМ фіце́, ж.

Перадапошняя літара старога рускага алфавіта, якая была запазычана з грэчаскай мовы для перадачы гука «ф» у словах грэчаскага паходжання.

фі́тнес, -у, м.

Аздараўленчая методыка, якая дазваляе дасягнуць добрага фізічнага стану шляхам спалучэння фізічных практыкаванняў са збалансаваным харчаваннем.

Займацца фітнесам.

Інструктар па фітнесе.

фі́фа, -ы, мн. -ы, фіф, ж. (разм., пагард.).

Пустая, легкадумная дзяўчына або жанчына, якая думае толькі пра сваю знешнасць.

|| памянш. фі́фачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

фі́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Фігурка ў настольных гульнях для перасоўвання па клетках.

2. Кубік, кружок і пад. ў настольных гульнях для падліку ачкоў, бітак і пад.

|| прым. фі́шкавы, -ая, -ае.

фіяле́тавы, -ая, -ае.

Сіні з чырванаватым адценнем, колеру фіялкі.

Фіялетавае чарніла.

фія́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або жоўтымі, белымі ці рознакаляровымі пахучымі кветкамі.

|| прым. фія́лкавы, -ая, -ае.

Ф. пах.

Сямейства фіялкавых (наз.).

Фіялкавы корань — карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла.

фія́лкавы, -ая, -ае.

1. гл. фіялка.

2. Светла-фіялетавы, колеру фіялкі.

фія́ска, нескл., н.

Няўдача, поўны правал.

Пацярпець ф.

флаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сцяг.

|| памянш. флажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. фла́гавы, -ая, -ае.