Verbum

хі́трыкі, -аў.

Хітрыя, махлярскія прыёмы.

Надаелі мне твае х.

хітры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; незак.

Праяўляць хітрасць.

Не трэба х.

|| зак. схітры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць.

хітрэ́ц, -раца́, мн. -рацы́, -рацо́ў, м.

Хітрун, каварны чалавек, махляр, ашуканец.

|| прым. хітрэ́цкі, -ая, -ае.

хіхі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Спадцішка або ціха смяяцца.

Чаго ты хіхікаеш?

|| аднакр. хіхі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хіхі́канне, -я, н.

хлам, -у, м., зб.

Непатрэбныя старыя рэчы.

Выкінуць х. з хаты.

|| прым. хла́мны, -ая, -ае.

хламі́да, -ы, ДМ -мі́дзе, мн. -ы, -мі́д, ж.

1. Адзенне старажытных грэкаў і рымлян у выглядзе плашча.

2. Нязграбная шырокая і доўгая адзежына (разм.).

хлапе́ц, -пца́, мн. -пцы́, -пцо́ў, м.

Падлетак мужчынскага полу.

|| памянш.-ласк. хлапчаня́, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н. і хлапчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

|| прым. хлапе́чы, -ая, -ае і хлапе́цкі, -ая, -ае.

хлапчо́, -ча́ці, Т -чо́м, н. (разм.).

Хлапец, хлопчык.

хлапчу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Невялікі хлапец, падлетак.

|| прым. хлапчуко́вы, -ая, -ае.

Хлапчуковыя чаравікі.

хлапчы́на, -ы, Д -ну, М -не, мн. -ы, -чы́н і -аў, м. (разм.).

Малады чалавек, дзяцюк.

Рослы, плячысты х.